Aprecjacja pieniądza to w ekonomii pojęcie, mówiące o wzroście wartości waluty, względem innej obcej waluty.
Aprecjacja jest wynikiem gry pomiędzy popytem a podażą. Gdy następuje nadwyżka popytu na walutę, wtedy zachodzi wzrost cen towarów importowanych, a spadek ceny towarów eksportowanych.
Aprecjacja występuję jeśli zachodzą takie czynniki:
1. Wzrost popytu na towary krajowe na rynku zagranicznym.
2. Wzrost oprocentowania bonów skarbowym.
3. Wzrost oprocentowania obligacji skarbowych.
4. Wzrost inwestycji zagranicznych.
Aprecjacja jest zarówno zjawiskiem pozytywnym jak i negatywnym. Pozytywne skutki to między innymi: wzbogacone społeczeństwo, przez wzrost płac, spadają koszty zadłużenia zagranicznego, mała presja inflacji. Negatywne skutki to: osłabienie eksportu czyli, wzrost kosztów pracy.
Zjawiskiem przeciwnym do aprecjacji jest deprecjacja. Jest to spadek wartości pieniądza w stosunku do wartości waluty zagranicznej. Występuje przewaga podaży nad popytem na daną walutę.
Duży wzrost aprecjacji pieniądza w Polsce zaobserwowano w 2009 roku. Wartość naszej waluty rosła w górę. Wtedy kurs złotówki względem dolara amerykańskiego wynosił maksymalnie 3,2951. Przyczyną zwiększenia wartości naszej waluty był wynikiem poprawy nastroi na rynku światowym akcji i towarów. Zagraniczni inwestorzy zachęceni byli do bardziej ryzykowanych inwestycji, także w naszą walutę. Jednak sytuacja ta nie trwała długo, ku niezadowoleniu polskich eksporterów., po prostu ich przychody zaczęły się obniżać i wracać do normy. Osób zadowolonych ze spadku wartości naszej waluty było z pewnością więcej od tych niezadowolonych.
Aprecjację pieniądza można wywołać poprzez wykupienie waluty krajowej na rynku walut, finansowane jest to ze środków krajowej rezerwy. Innym sposobem jest podniesienie oprocentowania papierów wartościowych.